بسم الله الرحمن الرحیم

به راستی انتظار فرج فقط این است که دائم «اللهم عجل لولیک الفرج» بر زبان جاری باشد یا هر صبح جمعه قبل یا بعد طلوع خورشید صدای «أین بقیة الله » مان به آسمان بلند شود !! بله اینها نیز باید باشند،ولی خوب،ظهور،آمادگی میخواهد و این آمادگی أعم از آمادگی فردی است.منتظِر علاوه بر اینکه خود را می سازد باید اطراف خود را بسازد.منتظِرِ منتظَرِ آل محمد    نمی تواند نسبت به اطراف خود بی تفاوت باشد ، زیرا خوب میداند که جامعه باید به ظرفیتی برسد که غائب از دیده ها ،نهان گردد.خوب میداند که اگر در مواجه با مشکلات دست روی دست بگذارد و بگوید انشاء الله آقا می آید و خودش درست میکند ، کاری از پیش نمی رود و جامعه مهیا که نمیشود بلکه لحظه به لحظه دورتر نیز میگردد. اگر علاوه بر اینکه در بعد فردی خود را میسازد نسبت به اطراف خود نیز بی تفاوت نباشد ودستورات اجتماعی را از اهل فن بگیرد و در جامعه جاری سازد و اگر می بیند که کسی بی تفاوت است، او نسبت به او بی تفاوت نباشد و به عبارتی أمر به معروف و نهی از منکر کند و دغدغه اش ایجاد آمادگی برای ظهور شود و در مرحله عمل نیز این دغده را جاری سازد ، منتظر واقعی محسوب میشود و در اینصورت است که حتی اگر مرگش پیش از ظهور آمد می تواند رجعت کند و پا در رکاب مولایش باشد. همواره از خود سؤال کنیم که من برای ظهور چه میکنم.

اللّهم عجِّل لِولیک الفَرَجَ